دو نظر درباره خواب و نحوه انقطاع روح از جسم و سندروم مرگ ناگهانی نوزاد

بسم الله الرحمن الرحیم 

در کتاب ده نکته از معرفت نفس صفحه 18 پاراگراف آخر که استاد فرموده اند : 

در هنگام خواب در عین این که خداوند نفس انسان را تمام و کمال گرفته ، تدبیر بدن از بین نمی رود و به همین جهت ملاحظه میکنید که قلب یا سایر اعضاء انسان در حال خواب از حرکت باز نمی ایستد .

در باره این موضوع که در عالم خواب آیا روح از جسم کاملا منقطع میشود یا خیر؟ دو نظر وجود دارد :

 

 

1- نظر اول که مربوط است به استاد طاهر زاده و ایشان در کتاب صریحا مطرح کرده اند این می باشد که :در هنگام خواب روح کاملا منقطع میشود ولی نفس به بدن توجه دارد یعنی وقتی کسی دیر بیدار میشود یعنی بدن آماده بازگشت و انتقال روح نیست و به واسطه سرعت انتقال ، خواب عمیق یا خفیف میشود.

2- نظر دوم این است که هنگام خواب انقطاع کامل صورت نمیگیرد و روح با بدن ارتباط دارد یعنی وقتی کسی دیر بیدار میشود یعنی نفس به مقدار زیادی از بدن جدا شده است و به هر میزان که جدا بشود خواب عمیق تر است .

 

 

حضرت استاد برای اثبات این مدعای خود اول به آیه (42 / سوره مبارکه زمر ) استدلال میکنند :

اللَّهُ یَتَوَفَّی الْأَنْفُسَ حینَ مَوْتِها وَ الَّتی‏ لَمْ تَمُتْ فی‏ مَنامِها فَیُمْسِکُ الَّتی‏ قَضی‏ عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ الْأُخْری‏ إِلی‏ أَجَلٍ مُسَمًّی إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُون

​​توضیح آیه و استدلال استاد طاهر زاده : 

در اینجا فعل یَتَوَفَّیدو مفعلولی است مفعول اول : الْأَنْفُسَ حینَ مَوْتِها مفعول دوم : الَّتی‏ لَمْ تَمُتْ فی‏ مَنامِها می باشد .

﴿یَتَوَفَّى﴾ به معنای گرفتن است یعنی خداوند جانها را می گیرد. بعد در مورد اولی که کسی است که قرار است بمیرد می فرماید: ﴿فَیُمْسِکُ الَّتی‌ قَضى‌ عَلَیْهَا الْمَوْتَ﴾ و در مورد دومی هنوز اجلش نرسیده است و فقط خوابیده است می فرماید: ﴿وَ یُرْسِلُ الْأُخْرى‌ إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى﴾ 1

یعنی خداوند روح ها را هم در هنگام مرگ میگیرد و هم هنگامی که در خواب است .

 

پاسخی به استدلال استاد طاهز زاده و دفاع از نظر دوم ( عدم انقطاع کامل روح از بدن ) :

 

اولا در این آیه شریفه درست است که اشاره کرده است که خداوند روح را از بدن هم در هنگام مرگ و هم در هنگام خواب میگیرد ولی هیچ اشاره ای به این که تماما میگیرد و یا این که هنوز با جسم ارتباط دارد نکرده است و این صحیح نیست که ما چون میدانیم در هنگام مرگ نفس کاملا از بدن گرفته میشود و روح منقطع میشود این حکم را به خواب هم سرایت بدهیم و بگوییم در خواب هم اینچنین میشود. 

دوما خود استاد طاهر زاده در کتاب میفرمایند که : در هنگام خواب تدبیر بدن توسط نفس از بین نمیرود و سایر اعضای بدن حرکت دارند ، این خود گواه آن است که روح از بدن به صورت تمام و کمال جدا نشده است و الا تدبیر بدن کاملا از بین میرفت. 

سوما برای موید این جریان به اصطلاحی از علم پزشکی و روانشناسی استدلال میکنم که به آن سندرم مرگ ناگهانی نوزاد میگویند ، در این فرایند نوزاد در هنگامی که در تخت خواب است به خواب عمیق میرود و میمیرد .2

نوزاد نمیتواند در سنین نوزادی دست خودش را بالا بیاورد و مشخصا در دهان خود یا چشم خود قرار دهد چون مدت زیادی از تعلق روح به بدن او نگذشته است و روح در تلاش است بتواند کاملا با بدن منطبق بشود و تا عادت کند کمی زمان میبرد و طول میکشد. 

حالا این نوزاد که هنوز کاملا با بدن خودش منطبق نشده است به خواب عمیق میرود و روح او بیشتر از بدنش جدا میشود حالا اگر انقدر روح جدا بشود که به حد تمام و کمال برسد ( اجلش رسیده باشد ) این نوزاد دچار سندرم مرگ ناگهانی میشود ولی اگر نوزاد به خواب خیلی عمیقی نرود دوباره در هنگام بیداری روح فعالیتش را در این عالم ادامه خواهد داد .  

پایش و تحقیق از محمد صادق جوانمرد 

 

1- درس تفسیر آیت الله سبحانی 93/05/01

2- علوم جدید منشاء این بیماری را کشف نکرده اند. ویکی پدیا دانشنامه آزاد